Regen, nevel, bussen en bergen!
Door: Stefan en Renate
Blijf op de hoogte en volg Stefan en Renate
22 Juli 2011 | Argentinië, San Ignacio
Hola Chicos!
Fijn dat je weer kijkt naar de avonturen van Steef en Naat!
18-7-2011
De dag begint droog en met een bezoekje aan de Missiepost-ruïnes van de Jezuïeten van zo’n 400 jaar geleden. Een soort gestuurde christelijke priesters die de mensen uit de jungle wat beschaving wilden bijbrengen, enigszins beschermen tegen slavenhandel en lieten werken op het land. Ze kregen dan een huisje en de kinderen gingen naar school. Ze hoefden niet katholiek te worden, maar dat mocht uiteraard wel… We zijn het er niet over eens geworden of dat nou zo’n goede zet is geweest, maargoed, een beetje ruïne is altijd leuk om te bekijken. Na een uurtje wel uitgekeken en de rest van de dag gerelaxed in een muffe hut.
Die avond zou om 19 uur hetzelfde entreekaartje van de ruines geldig zijn voor de licht en geluidshow bij de ruïnes… dat ging natuurlijk mooi niet door…er waren nog allerlei voorwaarden. O.a. een nieuw kaartje kopen à hetzelfde tarief en pas om 21 uur plaats bij de show. Gelukkig heeft een Quilmesbiertje verlichting gebracht en zakte Steef door zijn stoel… gelukkig had niemand behalve een paar straathonden het gezien en kon hij zonder gezichtsverlies de stoel wisselen voor een heel exemplaar… mijn geproest viel ook totaal niet op :)
De show met licht en geluid in de ruïnes was wel gaaf! Op nevelgordijnen projecteerden ze bewegende beelden en het hele complex was heel mooi aangelicht en mooie klassieke muziek. Het verhaal werd wel aardig uitgebeeld inclusief verliefde jonge mensen, priesters etc, brandende ruïnes en galoperende paarden. Echt boven verwachting mooi gedaan!
Een hapje eten gaat als volgt: ik graag 1 spaghetti met carbonarasaus. OK. Even later:we hebben geen spaghetti, mag het dan ravioli zijn? OK, ik ben de moeilijkste niet. Even later: we hebben eigenlijk alleen nog maar bolognesesaus, is dat dan ook goed? Ja hoor! En zo is een spaghetti carbonara veranderd in een ravioli bolognese… het kan hier gewoon! Prachtig!
19-7-2011
Blij op weg naar de bus en die lieve buschauffeur herkende vermoeide, natte reizigers in ons en stopte toch nog om ons mee te nemen naar Posadas. Even een uurtje staan in een touringcar en dan ben je er! (In Cambodja hadden ze tenminste nog plastic krukjes zodat je in het gangpad kon zitten :))
In Posadas een busticket gekocht naar Salta, slechts 18 uurtjes bussen. Om de tijd nuttig door te komen had ik een tijdschrift Muy Interessante gekocht, een soort Quest in spaanse vorm… erg recent ook, van september 2009, maargoed, wat erin stond bleef natuurlijk Heel Interessant!
Mijn lieve papa nog even gebeld die blij verrast de telefoon opnam! Verrassing, dit jaar zijn verjaardag niet vergeten en nog binnen de tijd gebeld! Wonderbaarlijk! Even wat traantjes wegslikken, want mijn ouders en vooral papa bellen in het buitenland is Muy Heavy for mie!
Heerlijk uit het raam gekeken, films gezien maar niet begrepen en relaxt in onze relaxte ligfauteuils in de bus! 18 uurtjes vliegen dan zo voorbij!
20-7-2011
Een aardige Argentijnse meneer, Lucas, die als gids kwam fungeren voor een clubje Hollandse jongens in trainingsbroeken en hoedjes, stelde voor dat wij ook mee zouden rijden van de busterminal naar het stadje Salta. De jongens gingen in een busje en wij mochten met hem in zijn auto meerijden, wat een schat! Een rondje stad en een hotel bezocht. Helaas behoorlijk wat hotels vol volgens de receptiedame. We hebben Lucas eindelijk kunnen overtuigen dat het wel goed zou komen met ons en we echt wel een slaapplaats zouden gaan vinden…
En lopen en lopen en lopen en na bijna de moed opgegeven te hebben (Lees: Stefan de moed had opgegeven en ik hem voortdreef door de stad:)), een leuk hostel gevonden met de geweldige naam Linda!
Lekker de stad in, Salta is leuk, beetje shoppen en mensen kijken en een excursie geboekt naar Humahuaca voor de volgende dag.
Het nachtleven komt hier heel laat op gang. Een beetje Argentijn eet rond 18 uur een empanadaatje, en gaat rond 21-22 uur aan tafel. Een restaurantje gezien waar ze doodleuk om 0.30 uur het hoofdgerecht uitserveerden in een bomvol restaurant! Zien ze je hier aankomen…
21-7-2011
Ok, om half 7 opstaan in de vakantie is niet echt mijn ding.. maar voor een excursie van zo’n 400 km moesten we toch echt vroeg uit de veren!
Opgehaald in een minibusje door een leuke gids, Gigo (zal vast wel anders gespeld worden, maar zo spreek je het uit) en voorgesteld aan een hele Argentijnse familie met italiaanse roots! Engels en Spaans geoefend en mijn reisleidersgrapje voorgedaan: Dames en heren, als u links kijkt… dan ziet u rechts niets!!
Het was een gezellige boel en het advies van de gids was dan ook om even wat cocabladeren te kopen, om de hoogteziekte een beetje te voorkomen… ja, ja…
Een wang vol cocabladeren schijnt goed te helpen tegen hoogteziekte omdat je lichaam dan gestimuleerd wordt om extra zuurstof te transporteren door je lichaam… toch maar even niet gedaan… een beetje toerist met cocabladeren schijnt niet zo goed te gaan bij de politie:) Vonden ze wel een beetje raar… we kwamen toch uit Nederland, waar iedereen zich helemaal sufblowt en dit gewoon legaal is??
De berg met de 7 kleuren gezien, vet! Alle laagjes mineralen en soorten gesteenten geven een andere kleur. Ook een leuk dorpje bekeken, waar de Hoofdattractie eigenlijk de Baño is… de WC:)
In Tilcara een nagebouwd stadje uit de oudheid bezocht. Een piramide zonder punt stond boven op de berg met een plaquette ernaast dat dit soort dingen er vroeger zo uitzagen… ernaast een iets kleinere plaquette waarop stond dat het toch niet zo was en ze vroeger ook al piramides met een punt hadden in deze regio:) kan gebeuren, foutje! Een kniesoor die er op let, zou ik zeggen. Steef heeft zichzelf overtroffen door doodleuk de berg op te wandelen en te genieten van het uitzicht!
Twee loslopende lama’s banjerden achter een groepje toeristen zo’n nagebouwd klein huisje in, dat moe toch lekker warm zijn geweest:)
Ja hoor, een soort van commerciële stop bij een pottenbakkerij en hier een leuk stenen gezicht voor aan de muur gekocht.. en lekker de lama’s bekeken! GHerman uit de bus weer bijna kwijtgeraakt… die jongen let totaal niet op de groep en het busje..
Lunch in Humahuaca met lamavlees in wijnsaus for mie en spaghetti voor Steef (safe choice). Tja als je daar bent, moet je toch even iets aparts eten.. lamavlees in een soort draadjesvleesvariant met kleffe aardappelpuree en onbeduidende grauwe saus… je begrijpt dat ik weer genoten heb!
Een supergave roze muts gekocht op de markt en wederom onze GHerman weer kwijt… bijna zonder hem vertrokken…. Net goed!
Even op de Evenaar gestopt… met één been in het noorden en één been in het zuiden staan! Gaaf!
Heerlijke dag gehad, lekker rondgereden door Manuel, bijgepraat door Gigo in zijn charmante Engels en genoten van de uitzichten, echt VET!
Bedankt voor het kijken en tot de volgende keeerrrr!!
Kussen Steef en NAAT
Fijn dat je weer kijkt naar de avonturen van Steef en Naat!
18-7-2011
De dag begint droog en met een bezoekje aan de Missiepost-ruïnes van de Jezuïeten van zo’n 400 jaar geleden. Een soort gestuurde christelijke priesters die de mensen uit de jungle wat beschaving wilden bijbrengen, enigszins beschermen tegen slavenhandel en lieten werken op het land. Ze kregen dan een huisje en de kinderen gingen naar school. Ze hoefden niet katholiek te worden, maar dat mocht uiteraard wel… We zijn het er niet over eens geworden of dat nou zo’n goede zet is geweest, maargoed, een beetje ruïne is altijd leuk om te bekijken. Na een uurtje wel uitgekeken en de rest van de dag gerelaxed in een muffe hut.
Die avond zou om 19 uur hetzelfde entreekaartje van de ruines geldig zijn voor de licht en geluidshow bij de ruïnes… dat ging natuurlijk mooi niet door…er waren nog allerlei voorwaarden. O.a. een nieuw kaartje kopen à hetzelfde tarief en pas om 21 uur plaats bij de show. Gelukkig heeft een Quilmesbiertje verlichting gebracht en zakte Steef door zijn stoel… gelukkig had niemand behalve een paar straathonden het gezien en kon hij zonder gezichtsverlies de stoel wisselen voor een heel exemplaar… mijn geproest viel ook totaal niet op :)
De show met licht en geluid in de ruïnes was wel gaaf! Op nevelgordijnen projecteerden ze bewegende beelden en het hele complex was heel mooi aangelicht en mooie klassieke muziek. Het verhaal werd wel aardig uitgebeeld inclusief verliefde jonge mensen, priesters etc, brandende ruïnes en galoperende paarden. Echt boven verwachting mooi gedaan!
Een hapje eten gaat als volgt: ik graag 1 spaghetti met carbonarasaus. OK. Even later:we hebben geen spaghetti, mag het dan ravioli zijn? OK, ik ben de moeilijkste niet. Even later: we hebben eigenlijk alleen nog maar bolognesesaus, is dat dan ook goed? Ja hoor! En zo is een spaghetti carbonara veranderd in een ravioli bolognese… het kan hier gewoon! Prachtig!
19-7-2011
Blij op weg naar de bus en die lieve buschauffeur herkende vermoeide, natte reizigers in ons en stopte toch nog om ons mee te nemen naar Posadas. Even een uurtje staan in een touringcar en dan ben je er! (In Cambodja hadden ze tenminste nog plastic krukjes zodat je in het gangpad kon zitten :))
In Posadas een busticket gekocht naar Salta, slechts 18 uurtjes bussen. Om de tijd nuttig door te komen had ik een tijdschrift Muy Interessante gekocht, een soort Quest in spaanse vorm… erg recent ook, van september 2009, maargoed, wat erin stond bleef natuurlijk Heel Interessant!
Mijn lieve papa nog even gebeld die blij verrast de telefoon opnam! Verrassing, dit jaar zijn verjaardag niet vergeten en nog binnen de tijd gebeld! Wonderbaarlijk! Even wat traantjes wegslikken, want mijn ouders en vooral papa bellen in het buitenland is Muy Heavy for mie!
Heerlijk uit het raam gekeken, films gezien maar niet begrepen en relaxt in onze relaxte ligfauteuils in de bus! 18 uurtjes vliegen dan zo voorbij!
20-7-2011
Een aardige Argentijnse meneer, Lucas, die als gids kwam fungeren voor een clubje Hollandse jongens in trainingsbroeken en hoedjes, stelde voor dat wij ook mee zouden rijden van de busterminal naar het stadje Salta. De jongens gingen in een busje en wij mochten met hem in zijn auto meerijden, wat een schat! Een rondje stad en een hotel bezocht. Helaas behoorlijk wat hotels vol volgens de receptiedame. We hebben Lucas eindelijk kunnen overtuigen dat het wel goed zou komen met ons en we echt wel een slaapplaats zouden gaan vinden…
En lopen en lopen en lopen en na bijna de moed opgegeven te hebben (Lees: Stefan de moed had opgegeven en ik hem voortdreef door de stad:)), een leuk hostel gevonden met de geweldige naam Linda!
Lekker de stad in, Salta is leuk, beetje shoppen en mensen kijken en een excursie geboekt naar Humahuaca voor de volgende dag.
Het nachtleven komt hier heel laat op gang. Een beetje Argentijn eet rond 18 uur een empanadaatje, en gaat rond 21-22 uur aan tafel. Een restaurantje gezien waar ze doodleuk om 0.30 uur het hoofdgerecht uitserveerden in een bomvol restaurant! Zien ze je hier aankomen…
21-7-2011
Ok, om half 7 opstaan in de vakantie is niet echt mijn ding.. maar voor een excursie van zo’n 400 km moesten we toch echt vroeg uit de veren!
Opgehaald in een minibusje door een leuke gids, Gigo (zal vast wel anders gespeld worden, maar zo spreek je het uit) en voorgesteld aan een hele Argentijnse familie met italiaanse roots! Engels en Spaans geoefend en mijn reisleidersgrapje voorgedaan: Dames en heren, als u links kijkt… dan ziet u rechts niets!!
Het was een gezellige boel en het advies van de gids was dan ook om even wat cocabladeren te kopen, om de hoogteziekte een beetje te voorkomen… ja, ja…
Een wang vol cocabladeren schijnt goed te helpen tegen hoogteziekte omdat je lichaam dan gestimuleerd wordt om extra zuurstof te transporteren door je lichaam… toch maar even niet gedaan… een beetje toerist met cocabladeren schijnt niet zo goed te gaan bij de politie:) Vonden ze wel een beetje raar… we kwamen toch uit Nederland, waar iedereen zich helemaal sufblowt en dit gewoon legaal is??
De berg met de 7 kleuren gezien, vet! Alle laagjes mineralen en soorten gesteenten geven een andere kleur. Ook een leuk dorpje bekeken, waar de Hoofdattractie eigenlijk de Baño is… de WC:)
In Tilcara een nagebouwd stadje uit de oudheid bezocht. Een piramide zonder punt stond boven op de berg met een plaquette ernaast dat dit soort dingen er vroeger zo uitzagen… ernaast een iets kleinere plaquette waarop stond dat het toch niet zo was en ze vroeger ook al piramides met een punt hadden in deze regio:) kan gebeuren, foutje! Een kniesoor die er op let, zou ik zeggen. Steef heeft zichzelf overtroffen door doodleuk de berg op te wandelen en te genieten van het uitzicht!
Twee loslopende lama’s banjerden achter een groepje toeristen zo’n nagebouwd klein huisje in, dat moe toch lekker warm zijn geweest:)
Ja hoor, een soort van commerciële stop bij een pottenbakkerij en hier een leuk stenen gezicht voor aan de muur gekocht.. en lekker de lama’s bekeken! GHerman uit de bus weer bijna kwijtgeraakt… die jongen let totaal niet op de groep en het busje..
Lunch in Humahuaca met lamavlees in wijnsaus for mie en spaghetti voor Steef (safe choice). Tja als je daar bent, moet je toch even iets aparts eten.. lamavlees in een soort draadjesvleesvariant met kleffe aardappelpuree en onbeduidende grauwe saus… je begrijpt dat ik weer genoten heb!
Een supergave roze muts gekocht op de markt en wederom onze GHerman weer kwijt… bijna zonder hem vertrokken…. Net goed!
Even op de Evenaar gestopt… met één been in het noorden en één been in het zuiden staan! Gaaf!
Heerlijke dag gehad, lekker rondgereden door Manuel, bijgepraat door Gigo in zijn charmante Engels en genoten van de uitzichten, echt VET!
Bedankt voor het kijken en tot de volgende keeerrrr!!
Kussen Steef en NAAT
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
