Over helse reizen en zomeer
Door: Ed en Stefan
Blijf op de hoogte en volg Stefan en Renate
29 Juli 2008 | Cambodja, Khett Siem Reab
29-007-2008
Vandaag per boot naar Seam Reap alwaar we de tempels van Angkor zullen gaat aanschouwen. Het was vroeg vandaag. Om 05.30 ging het zeer irritante wekkertje van Kuifje af. Pa is er nog steeds niet in geslaagd het ding te 'ijken'... in werkelijkheid was het dus 05.15 uur.
De eigenaar van het guesthouse en de tuk tuk chauffeur sprongen uit hun hangmat toen we rond de klok van 6 uur arriveerden voor het ontbijt.
Met de tuk tuk richting de vertrekplaats van de 'fast-boat'. Het woord 'fast', daar was niets van gelogen. Het woord 'boot' echter... daar viel nogal het e.e.a. op af te dingen. Het gevaarte leek op een neergestort vliegtuig waar ze een motor op hadden bevestigd. De trip naar Siem Reap over het Tonle Sap meer van zo'n 300 kilometer (6 uur) was hels, vermoeiend, verhit en zomeer.
Rond 13.30 uur stond de door 'Jack' ingeseinde tuk tuk chauffeur ons op te wachten. Het bordje met de tekst: Stefan en Ead' stak wit af tegen de helder blauwe lucht.
Het ritje naar het Ankor Star Hotel was verbijsterend: de onverharde, hobbelige en stoffige weg richting Siem Reap, de op palen gebouwde, armoedige hutjes waar de mensen het leven leven, en de ontelbare handeltjes langs de kant van de weg.
Sodejus, wat een verademing dit Ankor Star Hotel vergeleken met onze eerder onderkomens. Twee heerlijke king-size bedden, een badkamer met ligbad, sateliet TV met 3000 tv kanalen en een heerlijk zwembad. Heerlijk en verdiend na 5 dagen back-packen (ED)..
Wat een contrast. Dit hotel met het leven op straat; de wanorde, de smerigheid, de krottenwijken, de geuren en kleuren... maar, alles kan(!) is geen probleem en vooral niet moeilijk doen is hier het motto. Alles gaat gepaard met een glimlach. De mensen zijn tevreden op een heel ander level dan wij. Iedereen doet wat. Is het niet tussen de tenen peuteren is het wel in een hangmat schommelen. Primaire levensbehoeften zijn hier daarom ook: een hut, eten en een hangmat. Ongelooflijk!
Het motto: geef je verstand voorrang en doe wat je goed vindt. Regels zijn hier ver te zoeken, maar het functioneert allemaal wel naar hun maatstaven.
Lekker gedouched, even gelegen en TV gekeken. Tegen 1600 uur richting centrum getogen voor het nodige hapje en de drankjes.
Groet, Stefan en Ed
Vandaag per boot naar Seam Reap alwaar we de tempels van Angkor zullen gaat aanschouwen. Het was vroeg vandaag. Om 05.30 ging het zeer irritante wekkertje van Kuifje af. Pa is er nog steeds niet in geslaagd het ding te 'ijken'... in werkelijkheid was het dus 05.15 uur.
De eigenaar van het guesthouse en de tuk tuk chauffeur sprongen uit hun hangmat toen we rond de klok van 6 uur arriveerden voor het ontbijt.
Met de tuk tuk richting de vertrekplaats van de 'fast-boat'. Het woord 'fast', daar was niets van gelogen. Het woord 'boot' echter... daar viel nogal het e.e.a. op af te dingen. Het gevaarte leek op een neergestort vliegtuig waar ze een motor op hadden bevestigd. De trip naar Siem Reap over het Tonle Sap meer van zo'n 300 kilometer (6 uur) was hels, vermoeiend, verhit en zomeer.
Rond 13.30 uur stond de door 'Jack' ingeseinde tuk tuk chauffeur ons op te wachten. Het bordje met de tekst: Stefan en Ead' stak wit af tegen de helder blauwe lucht.
Het ritje naar het Ankor Star Hotel was verbijsterend: de onverharde, hobbelige en stoffige weg richting Siem Reap, de op palen gebouwde, armoedige hutjes waar de mensen het leven leven, en de ontelbare handeltjes langs de kant van de weg.
Sodejus, wat een verademing dit Ankor Star Hotel vergeleken met onze eerder onderkomens. Twee heerlijke king-size bedden, een badkamer met ligbad, sateliet TV met 3000 tv kanalen en een heerlijk zwembad. Heerlijk en verdiend na 5 dagen back-packen (ED)..
Wat een contrast. Dit hotel met het leven op straat; de wanorde, de smerigheid, de krottenwijken, de geuren en kleuren... maar, alles kan(!) is geen probleem en vooral niet moeilijk doen is hier het motto. Alles gaat gepaard met een glimlach. De mensen zijn tevreden op een heel ander level dan wij. Iedereen doet wat. Is het niet tussen de tenen peuteren is het wel in een hangmat schommelen. Primaire levensbehoeften zijn hier daarom ook: een hut, eten en een hangmat. Ongelooflijk!
Het motto: geef je verstand voorrang en doe wat je goed vindt. Regels zijn hier ver te zoeken, maar het functioneert allemaal wel naar hun maatstaven.
Lekker gedouched, even gelegen en TV gekeken. Tegen 1600 uur richting centrum getogen voor het nodige hapje en de drankjes.
Groet, Stefan en Ed
-
29 Juli 2008 - 21:07
:-):
Dat hebben jullie wel verdiend ff een beter onderkomen..
Ga er maar lekker in mee in het leven daar zo voor je het weet is het weer voorbij !!
Hier alles goed hoor, het weer is goed en morgen lekker een dagje scheveningen. KOMT HELEMAAL GOED!
BEY BEY HAVE FUN !!
Linda en John -
30 Juli 2008 - 10:08
Rachelle:
Zo, wat een hoop berichten opeens! Het zijn wel indrukwekkende verhalen, vooral over het regime van Pol Pot. Dat wil ik ook allemaal nog eens gaan zien, tijdens een volgende reis misschien.
Die foto's van John de K. zijn ook indrukwekkend. Al helemaal als je je bedenkt dat hij verwachtte dat Lizanne en ik tegelijkertijd achterop zijn scooter zouden passen, op dat mini-richeltje. Hoezo verstoord lichaamsbeeld :P
Groetjes Rachelle, en ook van Lizanne (die zit 2 computers verderop :) )
-
30 Juli 2008 - 19:59
Gerrit:
Conclusie: genieten hoeft niet in luxe, maar het is af en toe best lekker... :)
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
