Poesje miauw....

05-08-2008
Vandaag een hele dag in Bangkok te besteden. Dat vraagt om cultuur. Vandaag hebben we het royal palace bezocht en Wat Pho.

We waren nog veel meer van plan die dag, alleen de hitte was moordend...
Hoewel Ed beweert dat 'zijn zweet op is'...kwamen er toch nog liters door het overhemd heen gedruppeld...

We wisselden een blik en wisten dat we die middag aan het zwembad bovenop het dak van D&D INN zouden doorbrengen.

Die avond, na een heerlijke maaltijd bij 'ons' eettentje, hebben we een tuk tuk genomen naar 'Pat Pong', het red-light district van Bangkok.

De tuk tuk bereikte zodanige snelheden dat de zweetklieren van Ed uit een ander vaatje begonnen te tappen. Het zweet was niet op, neen, er was nog angstzweet over(!)

Ik dacht dat ik wel wat gewend was met mijn Yamaha Virago, maar zoals deze vent reed.....;)

Eenmaal aangekomen eerst een heerlijke 'starbucks coffee' genuttigd en daarna een meter of 10 over het marktje geslenterd terwijl we constant werden lastig gevallen door mannetjes die wilden dat we naar een ping-pong show kwamen kijken. In een ping-pong show laten dames zien wat ze allemaal met hun 'geslachtdeel' kunnen. Het varieert van het laten verdwijnen, en weer tevoorschijn toveren van diverse scheermesjes, tot het uitblazen van kaarsen en het verorberen van bananen en zomeer. Omdat dit voor Pa en mij ' niets nieuws onder de zon is' vonden we het zonde van het geld en besloten we te 'crashen' bij een bar waar een zeer goede coverband aan het spelen was. 3 uur, en zo'n 5 rum cola's later de taxi gepakt en het bed opgezocht.

06-08-2008
Vandaag de trein genomen naar Kanchanaburi. Een prachtige 3 uur durende rit door het platteland van Thailand. Nadat we in Kanchannaburi aankwamen, lagen we binnen nog geen 20 minuten in het zwembad. Wel nadat we:
- 2 guesthouses hadden bekeken,
- bij het guesthouse Pon Penh hadden ingecheckt,
- Een prachtige kamer hadden betrokken,
- een tour hadden geboekt voor de dag erop naar de tijgertempel,
- het vervoer terug naar Bangkok hadden geregeld.

Echt easy living hier...

Net voor het donker naar de ' bridge over the river kwai' gewandeld en daarna heerlijk gegeten.

07-08-2008
08.30 uur ontbeten en met de benenwagen richting miiitaire begraafplaats getogen. In de periode 1941 - 1943 zijn hier bij de aanleg van de befaamde 'birma spoorlijn' zo'n 3000 nederlandse militairen gesneuveld, waaronder de opa van een collega van Pa. Van hem het verzoek om het graf op de foto te zetten.

We besloten een systematische aanpak te hanteren om het betreffende graf op te sporen. Gewoon vooraan beginnen(!).... Na 3 rijen en zo'n 20 minuten begrepen we dat deze aanpak zinloos zou zijn. Er waren zoveel graven (!)... Na kort beraad besloten we over te gaan op de methode 'Derek Bold' (NCRV spoorloos) en wat 'research' te doen.

Navraag leerde ons dat er in het naastgelegen kantoortje lijsten beschikbaar waren met rij-, en grafnummer. Dhr. Maandag ligt op rij F7, graf 35.

Na het bezoek aan de begraafplaats hebben we het Death Railway Museum bezocht. Hier wordt het indrukwekkende verhaal over de Birma Spoorlijn en de dood van duizenden krijgsgevangenen neergezet.

Na het bezoek aan het museum nog even een duik genomen in het zwembad.

Om 14.00 uur kwam de taxi voorrijden. Een bezoek aan de 'tiger tempel' stond op het programma.

De Tiger Temple, ook wel “Wat Pha Luang Ta Bua” is een Boedhistische tempel in het midden van Thailand. Ongeveer 40 kilometer van Kancanaburi vandaan. Ze houden daar meerdere dieren waaronder een groot aantal tijgers.

In Februari 1999 kreeg de tempel zijn eerste tijger-kitten, Het was een vrouwtje dat in zeer slechte conditie gevonden was door de lokale bevolking , omdat haar moeder was gedood door stropers. Ondanks dat de monnikken er alles aan hebben gedaan is zij in Juli 1999 gestorven.

Een paar weken nadat het eerste tijgertje is overleden worden twee gezonde mannelijke tijgers onderschept bij stropers, de tijgertjes worden naar de temple gebracht. Ze waren nog heel klein en net een week oud. Een paar maanden later brengen lokale dorpelingen nog twee mannelijke tijgers, en kort daarna onderschept de grens politie bij een controle vier vrouwelijke tijgers.

De tijgers worden in de tempel door monniken opgevangen en opgevoed.

Thailand zou Thailand niet zijn als dit niet toeristisch zou worden uitgebuit. De 'tiger temple' is een drukbezochte toeristische trekpleister. Je kunt de tijgers tot op enkele centimeters benaderen en zelfs aaien(!)

Bijgaande foto's bewijzen voor eens en voor altijd....

WIJ ZIJN GEEN MIETJES(!)

Tot de volgende keer maar weer,

Groeten,
Ed en Stefan