Ho Chi Minh City (Saigon)

Hallo Allemaal,

Bedankt allemaal voor de berichtjes en de mailtjes.

Manonneke, number one knuffelkleuter!

Peter en Jan, thanks for your posting on our blog. The ATM's spitting out dollars all over the place!

Clementia....make your dreams come true! Tet is zeer 'trouwenswaardig' ;) DOEN! En heb veel 'gal-inspiratie'.

Wim, Corina en Desiree,
We miss you 2!

Hester en Gerhard, We hebben elkaar gespot bij de border-crossing...we zien jullie vast wel in Phnom Penh of Siem Reap.

Rob, leuk dat ons format nu ook in Argentinie succes heeft! Ik heb John de Mol al een mailtje gestuurd ;)

Hey Linda en John, we weten zeker dat John iets heel moois gaat bedenken en dat jullie er geen spijt van zullen krijgen!

Suus, we zullen het tegen niemand zeggen ;).... ook niet wat je ons vandaag verteld hebt!

Over Saigon, lamlendigheid en kakkerlak nummer 1.

07-02-2007
Vandaag kwamen we aan de praat met Gerhard en Hester. Reeds 3 weken bezig aan hun wereldreis (China, Hong-Kong, Vietnam, Cambodja, Fiji-eilanden, USA!). Na het aangename gesprek zijn we ze uit het oog verloren maar gelukkig kwamen we elkaar later in Ho Chi Minh en daarna bij de grens in Cambodja weer tegen (it's a small world after all).

Je kunt trouwens iemand beter uit het oog verliezen hier in Zuid-oost Azie, dan in de Bijenkorf. De kans is namelijk zeer groot dat je elkaar weer tegen komt. Zo komen we geregeld weer mensen tegen waarmee we bijvoorbeeld hebben gemediteerd in Laos, in een modderbad hebben gezeten in Vietnam of in Thailand op Khoa San Road hebben zien lopen.

Verder voerden we vandaag hetzelfde beleid als de 5e. Overdag: strandstoel, palmboom, boek en biertjes en 's-avonds: met de brommervrienden naar Goodmorning Vietnam.

08-02-2009
Vandaag vetrokken we om 13.30 uur met de open-ticket-bus richting Ho Chi Minh City (Saigon). Net voordat onze bus arriveerde, werden we door 1 van onze brommervrienden van het terras gewenkt. De brommervrienden omhelsden ons plots stevig en emotioneel en gaven ons een zak bananen.

De busrit was aangenaam en rond de klok van 19.30 uur arriveerden we in Ho Chi Minh City (Saigon). Een bruisende, dynamische stad. Het verkeer is hier nog maffer en hectischer dan in Hanoi. Waarschijnlijk komt het toch door het weer (blauwe lucht, zon en 30+) dat het er hier allemaal wat aangenamer uitziet dan in Hanoi.

We besloten in te checken bij Kim Hotel, 1 van de mini-hotels in district 1 in Ho Chi Minh City. Een dynamisch en druk deel van de stad. Het straatje zat vol met mini-hotels; kleine hotels gerund door een familie die de mini-lobby ook gebruiken als slaapkamer, woonkamer en keuken. Als je 's-avonds na 23.00 uur naar je kamer wil moet je aanbellen. Vervolgens word je binnengelaten door 1 van de dames die half slaapwandelend, half ogenwrijvend open doet.
Vervolgens moet je zachtjes door de lobby (waar zo'n 4 mensen liggen te slapen) op zoek naar je sleutel om vervolgens naar je kamer te lopen.

09-02-2007
Vandaag hebben we het Ho Chi Minh City museum bezocht en getracht al wandelend met de kaarten in de Lonely Planet in de hand wat grip te krijgen op de stad. Het museum was aangenaam (vooral ook omdat het er wat koeler was dan buiten). Ons wandeltochtje hebben we om het kwartier onderbroken voor lunch of een drankje. Het was namelijk bijzonder warm. Na een bezoekje aan de markt besloten om met de taxi terug naar het hotel te gaan. We voelden ons allebei wat lamlendig. Enerzijds door het lamballen in Mui Ne maar vooral ook door de hitte in combinatie 'de stad'. Op de TV zat gelukkig HBO-channel en met de airco op volle kracht op bed gelegen en films gekeken.

Tussen twee films door zijn we nog even gaan dineren. Eenmaal terug in de hotelkamer, net nadat we ons snel van al onze kleren hadden ontdaan, de airco op 10 hadden gezet en op bed waren gaan liggen, ontdekten we dat we niet langer alleen waren. Een enorme kakkerlak vloog rakelings langs ons heen door de kamer. Met 1 grote sprong stond ik buiten de kamer. Ik kon in mijn vlucht nog net een handdoek pakken om eventuele gasten op de gang niet in verlegenheid te brengen ;)) Renate ondertussen, stond met een handdoek om haar heupen het enorme beest van een afstandje te bekijken om te besluiten dat ze eigenlijk ook niet echt veel dichterbij durfde te komen. Aangemoedigd door mij (sprekend door een klein kiertje door de deur) deed Renate diverse pogingen om een grote bierpul over het beest op de grond te zetten. Deze pogingen mislukten omdat de pul te klein was en het enorme beest veel te snel!!!
Het was echt een enorm beest, echt het grootste insect dat ik ooit heb gezien (later in Phnom Penh, zou een nog groter exemplaar onze badkamer terroriseren).

Na iedere poging deinsde Renate met een luide gil terug. Samen bedachten we dat Vietnamesen gewend zouden moeten zijn aan deze monsters en ik toog de trap af alwaar de voltallige familie lag te slapen. Ik vertelde de inmiddels wakker geworden dochter des huizes dat er een enorm beest in onze slaapkamer zat. Slaapdronken zei het meisje: ,nee, hoor....die hebben we hier niet` en viel weer in slaap. Ik kreeg het niet over mijn hart om haar weer wakker te maken.

Terug op de gang communiceerde Renate door de kier van deur dat ze wellicht met het iets bolle dienblad het beest zou kunnen vangen. Na enkele pogingen ving Renate het beest door het dienblad eroverheen te zetten. Voor de zekerheid 1 poot van een stoel erop, verzwaren met een rugzak en slapen maar.......daar kwam voor wat mij betreft niet veel meer van terecht die nacht. ;)

10-02-2007
Ook vandaag waren we moeilijk vooruit te branden. We stonden laat op en nadat de schoonmaakster met een enorme spuitbus insectenverdelger een einde had gemaakt aan al het leven onder het dienblad, togen we naar buiten. Eenmaal in de hitte buiten sloeg het lamlendige gevoel van gisteren weer toe. Op de hoek van de straat besloten we de volgende dag Ho Chi Minh City te verlaten. Om onszelf te activeren boekten we een 3 daagse excursie door het Mekong Delta gebied met aansluitend transfer naar Phnom Penh (Cambodja). Ondanks het feit dat we Ho Chi Minh City met alles wat het te bieden had onvoldoende zouden 'beleven' hadden we er beiden een goed gevoel over.

Liefs, Renate en Stefan

07-02-2007
Cees

Niemand legt hier gelukkig handoekjes over de strandstoel, kwa mentaliteit is Vietnam echt een prima vakantieland voor relaxte strandvakanties!

08-02-2007
Netty

Bedankt nog voor je lieve mailtje net voordat we gingen. Ze zijn hier echt van de lijstjes en systeempjes alleen nog niet zo bedreven als jij dat bent. Doe je Helga en Dorry de groetjes!

09-02-2007
Carolina

Ik vind het echt heel erg dat je ons gaat verlaten. Maar voor jou alvast veel succes en vooral plezier gewenst in je nieuwe baan. Het is me aardig gelukt om 'Avans' zoveel als mogelijk buiten mijn hersenpan te houden, collega's en studenten echter zijn me slechts in positieve zin 'bij gebleven'.

10-02-2007
Brent, Karst en Sten

Hee jongens! Ze hebben hier echt supercoole brommers en hele mooie meisjes. We hebben al wat e-mailadressen voor jullie verzameld!