Vientiane en Hanoi
Door: Renate en Stefan
Blijf op de hoogte en volg Stefan en Renate
22 Januari 2007 | Vietnam, Hanoi
Hallo Allemaal,
Bedankt allemaal voor jullie berichtjes!
- Hermien, die mop moet je ons echt vertellen, we kennen hem niet. Wel veel lady-boys hier.
- Gerrit, we zullen ons wat meer in gaan spannen inderdaad....;)....welke dag is het vandaag?.... ennu: www.rockbandkalamazoo.nl
- Roxanne, tuurlijk vergeten wij jouw verjaardag niet!
Over diverse ontmoetingen met 'de sterke arm' en de overgang van easy going Vientiane naar het schreeuwerige, hectische Hanoi in Vietnam.
19-01-2007
Vandaag zijn we uit het 'luie-lamballen-paradijs; Vang Vieng' vertrokken terug naar Vientiane, voor ons bekend terrein. Eenmaal terug in Vientiane onze tickets, paspoorten en visa opgepikt bij het reisbureautje, ingecheckt bij een guesthouse, een kopje koffie gedronken en verder eigenlijk helemaal niets ;).
20-01-2007
Vandaag vroeg opgestaan, ontbeten een 'motorbike' gehuurd en koers gezet naar de 'That Pha Luang' tempel. Na het bezoek aan de tempel hebben we voor twee dollar twee vogeltjes gekocht in een kooitje om deze vervolgens vrij te laten (zie filmpje). Boedisten geloven dat een dergelijke daad goed is voor je 'Karma'. Met de 'motorbike' koers gezet naar de 'Wat Pha Si Siket' om nog wat 'meer van het zelfde' te aanschouwen.
Op bijna ieder kruispunt en bij ieder stoplicht is een soort 'hokje' gebouwd waarin een politieagent zit (als 'ie er niet ligt te slapen ;)). Tot op heden hebben we deze agenten niet in actie gezien todat we na afloop van het bezoekje aan 'Wat Pha Si Siket' het bochtje om kneurden. Een fluitje klonk en 1 van de 2 agenten gebaarde dat we ons bij hem dienden te melden. Met geen mogelijkheid konden we verzinnen wat we in godsnaam (in dit geval, boedha's naam) verkeerd hadden gedaan. Enigszins verlegen lachend en zich bijna verontschuldigend vertelde de agent ons in gebroken engels dat we 10 meter tegen het verkeer waren ingereden.
Vanuit de tempel reden we 10 meter het zandweggetje uit naar de verharde kruising. Er was op het betreffende weggetje al minsten 3 uur geen verkeer, laat staan tegemoetkomend verkeer geweest. Ook verkeersborden ontbraken. Met de beste bedoelingen konden we uit niets afleiden dat het een 1-richtingsweg zou zijn.
Oom agent wilde het rijbewijs zien.
Officieel heb je een internationaal rijbewijs nodig zodat de autoriteiten in hun eigen taal kunnen lezen dat iemand bevoegd is een motorvoertuig te besturen. Helaas kon ik dit niet overhandigen omdat ik het simpelweg niet heb ;). Wel liet ik hem mijn super-moderne Nederlandse rijbewijs op creditcard formaat zien. Gelukkig kon hij plaatjes lezen en zag dat ik zowel in een auto als op een motor mocht rijden. Hij vond het allemaal prima.
De bedoeling was dat hij het rijbewijs zou houden en dat we het maandag op het politiebureau tegen betaling van 10 dollar weer terug zouden krijgen. In koor riepen wij: 'oh, no....we are leaving for Vietnam tomorrow!' Agent nummer 2 (met 2 roze gelakte pinknagels, hoe serieus wil je genomen worden? ;) ) keek geschrokken en vol medelijden. Hij vertaalde snel onze noodkreet voor agent nummer 1 en meteen kregen we het rijbewijs terug. We moesten onze namen en ons telefoonnummer thuis opschrijven (dus Linda, als de politie uit Laos belt, dan weet je ervan) en mochten na het contant betalen van 10 dollar weer doorrijden.
Enigszins met knikkende knieen vervolgden we onze weg en gingen op zoek naar onze volgende bestemming: 'Guesthouse Thongbay'. We hadden in de Lonely Planet gelezen dat je hier kook-workshops kon volgen. Na wat gezoek vonden we het guesthouse in een onopvallend zijstraatje. We werden zeer vriendelijk ontvangen en schreven ons in voor de 'cooking-course' van de dag erop.
Na een drankje koers gezet naar 'Wat Sok Pa Luang'. Wederom dankzij de Lonely Planet wisten we dat je daar tussen 16.00 uur en 17.30 uur samen met de monnikken kon mediteren. Samen met zo'n 50 andere toeristen hebben we in totaal 40 minuten een zitmeditatie en 20 minuten een loopmeditatie gedaan. Erg bijzonder om dit op zo'n bijzondere plaats met monnikken te beoefenen.
's-Avonds hebben we als afsluiting van een drukke en enerverende dag heerlijk gegeten bij een indisch restaurant.
21-01-2007
Vandaag 2 zaken in de planning:
's-Ochtends 'cooking-class' en 's-middags onze vlucht vanaf Vientiane naar Hanoi (Vietnam).
Uitgecheckt bij ons guesthouse en na het ontbijtje bij een Franse Boulangerie een Tuk Tuk genomen richting Thongbay Guesthouse. Na een kopje koffie aldaar samen met de grappige mevrouw van de kookcursus in een Tuk Tuk naar de markt om inkopen te doen. Varkensvlees, groenten, eieren, kruiden, etc, in het mandje geladen. Ditmaal hadden we de kans om 100-uit te vragen over de verschillende 'levensmiddelen'.
Een kippenpootje bijvoorbeeld nemen ze hier nogal letterlijk. Wij verstaan onder 'een kippenpootje' meer het 'billetje'. Hier bedoelen ze echt het klauwtje c.q de voetjes c.q. de teentjes...... Naast kippenklauwtjes eten ze hier ook de kippenkop, de snavel....eigenlijk eten ze van dieren eigenlijk alles.....
Eenmaal terug bij het Guesthouse stond er een grote tafel vol met kookbenodigdheden inclusief een houtskool gestookte kookpot klaar in de prachtige tuin. Het was net dat kookprogramma met 'Lonny'. Onder begeleiding hebben we 3 overheerlijke gerechten gemaakt: een curry met kip, een 'Laap' met rundergehakt en veel citroensap (traditioneel Laotiaans gerecht) en Spring-rolls (loempiaatjes!). Het was erg leerzaam, gezellig en leuk. Na gedane arbeid de beloning: we mochten / moesten hetgeen we hadden gefabriceerd zelf opeten!
Na de lunch lekker in de tuin gehangen en ons ingelezen op Vietnam om rond 15.30 uur een Tuk Tuk te nemen richting vliegveld.
Het reizen verloopt zeer 'smooth'. Alles loopt gesmeerd, bijna TE gesmeerd.... Misschien dat we daarom wat overmoedig worden........ Bij de controle van de handbagage namelijk sloegen alle meters uit en de mevrouw achter het rontgenschermpje veerde op uit haar stoel. We moesten onze tas openmaken want schijnbaar zat er iets in dat er niet in mocht zitten. In flarden gebroken Engels vingen we op 'A BIG KNIVE'. Na wat gespit in de tas kwamen we erachter dat we vergeten waren ons zwitsers zakmes uit onze handbagage te halen ;)....oeps, foutje bedankt....
Wederom in het contact met 'de autoriteiten' begon de 'sterke arm' zich tegenover ons te verontschuldigen.....I'm sorry, but do you mind leave your knife here.....I'm really sorry but you can't take the knive into the airplane.....(wat is Laos toch een heerlijk land).
Lachend liepen we met onze 2 liter fles water (waar voor hetzelfde geld benzine in had gezeten) naar de gate waar de Fokker 70 van Vietnam Airlines (thank God, het is een Fokker) gereed stond om ons in zo'n kleine 45 minuten naar Hanoi te vliegen.
In Hanoi bestaat een bizarre manier om toeristen op te lichten. Je vraagt een taxichauffeur je naar een bepaald hotel te brengen. Eenmaal aangekomen is het niet echt het hotel waarover je had gelezen. De service is slecht, het is er vies en je moet voor alles extra betalen.....toch staat de naam van het hotel op het gebouw....ra ra politiepet. Deze oplichters huren panden net buiten de stad en laten het lijken op een hotel (bedden, douches, een receptie en zelf de naam van betaande hotels op de gevel).
Onze taxichauffeur reed ons binnen 45 minuten naar het door ons aangeven adres. Eenmaal daar aangekomen stapte er iemand in de taxi die zich voordeed als de eigenaar van het hotel. Zijn hotel zat helaas vol maar hij wist nog wel een ander hotel.............Daar aangekomen zijn we op eigen gelegenheid met de Lonely Planet in de hand op zoek gegaan. Wij laten ons niet meer zo gemakkelijk iets voorliegen. Wij zijn namelijk na 4 weken al een soort van doorgewinterde reizigers....;)
Na een kwartiertje ingecheckt bij Classic 1 Hotel (N 21'01'59.0 E 105'51'20.1)
22-01-2007
Hanoi is een bizarre stad. We hebben het eerder gehad over het verkeer in Beijing en Bangkok maar het verkeer in Hanoi slaat werkelijk (vooralsnog) alles. Empirisch hebben we kunnen vaststellen dat er op een willekeurige plek in de stad, overdag geen enkele seconde verstrijkt zonder het getoeter van een auto of motorbike te horen met de meest heftige piek tussen 18.00 en 22.00 uur. Na 22.00 uur neemt het getoeter af naar een frequentie van gemiddeld 1 maal per 4 seconden (tja, waar houd je je allemaal mee bezig he tijdens zo'n sabbatical ;)) Het straatbeeld is heel moeilijk te beschrijven, toch een poging.
Stel je voor:
1. Een brede winkelstraat in Nederland op Zaterdag. Je kunt bij wijze van spreken 'over de koppen lopen'.
2. Versmal de winkelstraat (met hetzelfde aantal mensen als bij 1) in je gedachten naar minimaal de helft.
3. Stel je vervolgens voor dat bijna alle mensen die je ziet niet lopen, maar een scooter onder hun billen hebben en zich dus rijdend, met hoge snelheid voortbewegen.
4. Naast scooters zie je ook: handkarren, fiets-tuk-tuks, enkele taxis, voetgangers en wat bussen.
5. Stel je daarna voor dat de mensen zich niet in twee richtingen bewegen maar in minimaal vijf (spookrijden, diagonalen trekkend, elkaar steeds maar weer ontwijkend).
Het is geen grap maar een beetje serieuze kruising heeft hier GEEN verkeerslichten. Na wat observaties weten we nu de methode om over te steken: Je loopt gewoon de kruising op in een vloeiende beweging zonder te stoppen. Al het verkeer doet het zo, met als gevolg dat het gewoon een kwestie is van voor elkaar uitwijken. (en toeteren natuurlijk).
Vandaag een 2 daagse excursie geboekt voor morgen naar Halong Bai (!)...(we slapen op de boot). Verder hebben we vandaag de tempel van literatuur bezocht (eerste universiteit) en het Mausoleum waar de gebalsemde Ho Chi Min is te bezichten
(N 21'02'12.1 E 105'50'07.8) en verder gewoon vol verbazing door deze stad gelopen.
19-01-2007
Marion, Mark en Nick van Nunen
We hebben in de bus ge-shaked, en we denken aan jullie bij iedere tropische-vruchten shake....
20-01-2007
Jan en Willemien Dorrestijn
Een enerverende dag beleefd met als toetje 'big wheels keep on turning' op de achtergrond in het restaurant bij onze Indische vrienden ;)
21-01-2007
Martin Sharott
Veel plaatjes geschoten in foto-geniek Hanoi.
22-01-2007
Wendy Michielsen
Minister van Verkeer in Vietnam zou echt een job voor jou zijn. Er valt nog een hoop te regelen en te organiseren ;) We hebben al wat muntjes voor je mam op de kop getikt ;)
Liefs,
Renate en Stefan
Bedankt allemaal voor jullie berichtjes!
- Hermien, die mop moet je ons echt vertellen, we kennen hem niet. Wel veel lady-boys hier.
- Gerrit, we zullen ons wat meer in gaan spannen inderdaad....;)....welke dag is het vandaag?.... ennu: www.rockbandkalamazoo.nl
- Roxanne, tuurlijk vergeten wij jouw verjaardag niet!
Over diverse ontmoetingen met 'de sterke arm' en de overgang van easy going Vientiane naar het schreeuwerige, hectische Hanoi in Vietnam.
19-01-2007
Vandaag zijn we uit het 'luie-lamballen-paradijs; Vang Vieng' vertrokken terug naar Vientiane, voor ons bekend terrein. Eenmaal terug in Vientiane onze tickets, paspoorten en visa opgepikt bij het reisbureautje, ingecheckt bij een guesthouse, een kopje koffie gedronken en verder eigenlijk helemaal niets ;).
20-01-2007
Vandaag vroeg opgestaan, ontbeten een 'motorbike' gehuurd en koers gezet naar de 'That Pha Luang' tempel. Na het bezoek aan de tempel hebben we voor twee dollar twee vogeltjes gekocht in een kooitje om deze vervolgens vrij te laten (zie filmpje). Boedisten geloven dat een dergelijke daad goed is voor je 'Karma'. Met de 'motorbike' koers gezet naar de 'Wat Pha Si Siket' om nog wat 'meer van het zelfde' te aanschouwen.
Op bijna ieder kruispunt en bij ieder stoplicht is een soort 'hokje' gebouwd waarin een politieagent zit (als 'ie er niet ligt te slapen ;)). Tot op heden hebben we deze agenten niet in actie gezien todat we na afloop van het bezoekje aan 'Wat Pha Si Siket' het bochtje om kneurden. Een fluitje klonk en 1 van de 2 agenten gebaarde dat we ons bij hem dienden te melden. Met geen mogelijkheid konden we verzinnen wat we in godsnaam (in dit geval, boedha's naam) verkeerd hadden gedaan. Enigszins verlegen lachend en zich bijna verontschuldigend vertelde de agent ons in gebroken engels dat we 10 meter tegen het verkeer waren ingereden.
Vanuit de tempel reden we 10 meter het zandweggetje uit naar de verharde kruising. Er was op het betreffende weggetje al minsten 3 uur geen verkeer, laat staan tegemoetkomend verkeer geweest. Ook verkeersborden ontbraken. Met de beste bedoelingen konden we uit niets afleiden dat het een 1-richtingsweg zou zijn.
Oom agent wilde het rijbewijs zien.
Officieel heb je een internationaal rijbewijs nodig zodat de autoriteiten in hun eigen taal kunnen lezen dat iemand bevoegd is een motorvoertuig te besturen. Helaas kon ik dit niet overhandigen omdat ik het simpelweg niet heb ;). Wel liet ik hem mijn super-moderne Nederlandse rijbewijs op creditcard formaat zien. Gelukkig kon hij plaatjes lezen en zag dat ik zowel in een auto als op een motor mocht rijden. Hij vond het allemaal prima.
De bedoeling was dat hij het rijbewijs zou houden en dat we het maandag op het politiebureau tegen betaling van 10 dollar weer terug zouden krijgen. In koor riepen wij: 'oh, no....we are leaving for Vietnam tomorrow!' Agent nummer 2 (met 2 roze gelakte pinknagels, hoe serieus wil je genomen worden? ;) ) keek geschrokken en vol medelijden. Hij vertaalde snel onze noodkreet voor agent nummer 1 en meteen kregen we het rijbewijs terug. We moesten onze namen en ons telefoonnummer thuis opschrijven (dus Linda, als de politie uit Laos belt, dan weet je ervan) en mochten na het contant betalen van 10 dollar weer doorrijden.
Enigszins met knikkende knieen vervolgden we onze weg en gingen op zoek naar onze volgende bestemming: 'Guesthouse Thongbay'. We hadden in de Lonely Planet gelezen dat je hier kook-workshops kon volgen. Na wat gezoek vonden we het guesthouse in een onopvallend zijstraatje. We werden zeer vriendelijk ontvangen en schreven ons in voor de 'cooking-course' van de dag erop.
Na een drankje koers gezet naar 'Wat Sok Pa Luang'. Wederom dankzij de Lonely Planet wisten we dat je daar tussen 16.00 uur en 17.30 uur samen met de monnikken kon mediteren. Samen met zo'n 50 andere toeristen hebben we in totaal 40 minuten een zitmeditatie en 20 minuten een loopmeditatie gedaan. Erg bijzonder om dit op zo'n bijzondere plaats met monnikken te beoefenen.
's-Avonds hebben we als afsluiting van een drukke en enerverende dag heerlijk gegeten bij een indisch restaurant.
21-01-2007
Vandaag 2 zaken in de planning:
's-Ochtends 'cooking-class' en 's-middags onze vlucht vanaf Vientiane naar Hanoi (Vietnam).
Uitgecheckt bij ons guesthouse en na het ontbijtje bij een Franse Boulangerie een Tuk Tuk genomen richting Thongbay Guesthouse. Na een kopje koffie aldaar samen met de grappige mevrouw van de kookcursus in een Tuk Tuk naar de markt om inkopen te doen. Varkensvlees, groenten, eieren, kruiden, etc, in het mandje geladen. Ditmaal hadden we de kans om 100-uit te vragen over de verschillende 'levensmiddelen'.
Een kippenpootje bijvoorbeeld nemen ze hier nogal letterlijk. Wij verstaan onder 'een kippenpootje' meer het 'billetje'. Hier bedoelen ze echt het klauwtje c.q de voetjes c.q. de teentjes...... Naast kippenklauwtjes eten ze hier ook de kippenkop, de snavel....eigenlijk eten ze van dieren eigenlijk alles.....
Eenmaal terug bij het Guesthouse stond er een grote tafel vol met kookbenodigdheden inclusief een houtskool gestookte kookpot klaar in de prachtige tuin. Het was net dat kookprogramma met 'Lonny'. Onder begeleiding hebben we 3 overheerlijke gerechten gemaakt: een curry met kip, een 'Laap' met rundergehakt en veel citroensap (traditioneel Laotiaans gerecht) en Spring-rolls (loempiaatjes!). Het was erg leerzaam, gezellig en leuk. Na gedane arbeid de beloning: we mochten / moesten hetgeen we hadden gefabriceerd zelf opeten!
Na de lunch lekker in de tuin gehangen en ons ingelezen op Vietnam om rond 15.30 uur een Tuk Tuk te nemen richting vliegveld.
Het reizen verloopt zeer 'smooth'. Alles loopt gesmeerd, bijna TE gesmeerd.... Misschien dat we daarom wat overmoedig worden........ Bij de controle van de handbagage namelijk sloegen alle meters uit en de mevrouw achter het rontgenschermpje veerde op uit haar stoel. We moesten onze tas openmaken want schijnbaar zat er iets in dat er niet in mocht zitten. In flarden gebroken Engels vingen we op 'A BIG KNIVE'. Na wat gespit in de tas kwamen we erachter dat we vergeten waren ons zwitsers zakmes uit onze handbagage te halen ;)....oeps, foutje bedankt....
Wederom in het contact met 'de autoriteiten' begon de 'sterke arm' zich tegenover ons te verontschuldigen.....I'm sorry, but do you mind leave your knife here.....I'm really sorry but you can't take the knive into the airplane.....(wat is Laos toch een heerlijk land).
Lachend liepen we met onze 2 liter fles water (waar voor hetzelfde geld benzine in had gezeten) naar de gate waar de Fokker 70 van Vietnam Airlines (thank God, het is een Fokker) gereed stond om ons in zo'n kleine 45 minuten naar Hanoi te vliegen.
In Hanoi bestaat een bizarre manier om toeristen op te lichten. Je vraagt een taxichauffeur je naar een bepaald hotel te brengen. Eenmaal aangekomen is het niet echt het hotel waarover je had gelezen. De service is slecht, het is er vies en je moet voor alles extra betalen.....toch staat de naam van het hotel op het gebouw....ra ra politiepet. Deze oplichters huren panden net buiten de stad en laten het lijken op een hotel (bedden, douches, een receptie en zelf de naam van betaande hotels op de gevel).
Onze taxichauffeur reed ons binnen 45 minuten naar het door ons aangeven adres. Eenmaal daar aangekomen stapte er iemand in de taxi die zich voordeed als de eigenaar van het hotel. Zijn hotel zat helaas vol maar hij wist nog wel een ander hotel.............Daar aangekomen zijn we op eigen gelegenheid met de Lonely Planet in de hand op zoek gegaan. Wij laten ons niet meer zo gemakkelijk iets voorliegen. Wij zijn namelijk na 4 weken al een soort van doorgewinterde reizigers....;)
Na een kwartiertje ingecheckt bij Classic 1 Hotel (N 21'01'59.0 E 105'51'20.1)
22-01-2007
Hanoi is een bizarre stad. We hebben het eerder gehad over het verkeer in Beijing en Bangkok maar het verkeer in Hanoi slaat werkelijk (vooralsnog) alles. Empirisch hebben we kunnen vaststellen dat er op een willekeurige plek in de stad, overdag geen enkele seconde verstrijkt zonder het getoeter van een auto of motorbike te horen met de meest heftige piek tussen 18.00 en 22.00 uur. Na 22.00 uur neemt het getoeter af naar een frequentie van gemiddeld 1 maal per 4 seconden (tja, waar houd je je allemaal mee bezig he tijdens zo'n sabbatical ;)) Het straatbeeld is heel moeilijk te beschrijven, toch een poging.
Stel je voor:
1. Een brede winkelstraat in Nederland op Zaterdag. Je kunt bij wijze van spreken 'over de koppen lopen'.
2. Versmal de winkelstraat (met hetzelfde aantal mensen als bij 1) in je gedachten naar minimaal de helft.
3. Stel je vervolgens voor dat bijna alle mensen die je ziet niet lopen, maar een scooter onder hun billen hebben en zich dus rijdend, met hoge snelheid voortbewegen.
4. Naast scooters zie je ook: handkarren, fiets-tuk-tuks, enkele taxis, voetgangers en wat bussen.
5. Stel je daarna voor dat de mensen zich niet in twee richtingen bewegen maar in minimaal vijf (spookrijden, diagonalen trekkend, elkaar steeds maar weer ontwijkend).
Het is geen grap maar een beetje serieuze kruising heeft hier GEEN verkeerslichten. Na wat observaties weten we nu de methode om over te steken: Je loopt gewoon de kruising op in een vloeiende beweging zonder te stoppen. Al het verkeer doet het zo, met als gevolg dat het gewoon een kwestie is van voor elkaar uitwijken. (en toeteren natuurlijk).
Vandaag een 2 daagse excursie geboekt voor morgen naar Halong Bai (!)...(we slapen op de boot). Verder hebben we vandaag de tempel van literatuur bezocht (eerste universiteit) en het Mausoleum waar de gebalsemde Ho Chi Min is te bezichten
(N 21'02'12.1 E 105'50'07.8) en verder gewoon vol verbazing door deze stad gelopen.
19-01-2007
Marion, Mark en Nick van Nunen
We hebben in de bus ge-shaked, en we denken aan jullie bij iedere tropische-vruchten shake....
20-01-2007
Jan en Willemien Dorrestijn
Een enerverende dag beleefd met als toetje 'big wheels keep on turning' op de achtergrond in het restaurant bij onze Indische vrienden ;)
21-01-2007
Martin Sharott
Veel plaatjes geschoten in foto-geniek Hanoi.
22-01-2007
Wendy Michielsen
Minister van Verkeer in Vietnam zou echt een job voor jou zijn. Er valt nog een hoop te regelen en te organiseren ;) We hebben al wat muntjes voor je mam op de kop getikt ;)
Liefs,
Renate en Stefan
-
22 Januari 2007 - 17:33
Binemienemutte:
Hey Lievekes,
Even een kleine reactie op al die mooie verhalen (diek probeer bij te houden). Heb er eigenlijk weinig aan toe te voegen, jullie zien er gelukkig, lief en gezond uit...dus xou zeggen GA ZO DOOR!
Marcel Spierts zegt hierover...zoek de mensen daar op waar ze bij elkaar komen (hihihi, ken jum nog meneer van teeffelen?) en dat doen jullie, das te zien! Hele ervaring denk ik! Echt super en ja dat was het denk iK!
DIKKE KUS en ik denk aan jullie!
BINE
XXXX
-
22 Januari 2007 - 17:39
BieniemienieMUTS:
Ik was vergeten te vertellen dat jullie optimaal moeten genieten inderdaad daar nu het hier zo stormt!
Ga even rustig zitten en vergeet al t moois om je heen en denk dat t afgelopen donderdag is en dat je moe en koud in een trein stapt die er na uren aan komt rijden maar je toch niet helemaal naar huis kunt omdat er geen treinen rijden en na je bustocht en treintocht je vriendinneke je op komthalen met de auto (nadat je eerst zo dicht mogelijk bij huis moest zien te komen) en dan ben je eindelijk thuis!
3 uur in de middag was je uit Utrecht vertrokken en half 12 ben je thuis (boxmeer)Normale ritje van 1 uur en kwartier!
Denk daar aan en geniet dan EXTRA dat jullie dat bespaard is gebleven! Hihi ik gun het jullie!
KUSJE -
22 Januari 2007 - 18:40
Roxs:
Vogeltje wilde er niet echt uit he... hihi...
ik vind het idd erg leuk om jullie in levende, bewegende lijven opt filmpie te zien.... oma ook trouwens....
nog heeeeeeeeeeeeel veeeel plezier...
kuskus -
22 Januari 2007 - 18:48
Mark:
Hoi Naat,
Het is weer mooi om te zien..(op de video).Als ik thuis de vogelkooi maar op een kiertje laat staan kan ik weer naar 1 van mijn vogels fluiten, want dan weet z'n mislukte merel wel in een spectaculaire duikvlucht langs mij te komen. Z'n duikvlucht waar ze bij de RedBull vliegshow een puntje aan kunnen zuigen. Daar sta ik dan. Naar een stip je in de lucht te kijken, wat ooit mijn parkietje was.
Dus dit brengt mij gelijk op het volgende idee. Kun jij, als jij straks in NL weer gaat paardrijden op zondag met Marion, voor af bij mij langs komen om onze volge kooi schoon te maken? Want ik heb gezien dat er bij jou min of meer een Tsunamie aan te pas moet komen alvoorts die vogeltjes uit hun kooitje kwamen. Ojaa, groeten aan Stephanie. Mark -
22 Januari 2007 - 19:37
HELLO:
Ha Renate en Stefan,
Wat een leuk verhaal en foto's. Heb nu ook de filmpies gezien. Kan het thuis wel openen..kom ik net achter :-) Uit de verhalen is het te lezen dat jullie genieten maar in de filmpies is het helemaal te zien. Geweldig.
Wat een drukte zeg als je het zo voor bij ziet komen laat staan als je er midden in staat.
Geniet lekker zo door en tot hoorns en gelukkig tot ziens in het jeugd journaal.
Big Kiss mmmwwaa
Linda en John
-
22 Januari 2007 - 20:56
Wendy:
Haha, volgens mij zijn dat dezelfde vogeltjes als die ik ooit in Thailand heb vrijgelaten! :) Wat een overgang van het enorm rustige, naar die enorme chaos!
Wederom, enjoy!
Liefs Wendy
Ps. jullie hebben zelfs tijd om te Photoshoppen!? -
22 Januari 2007 - 21:16
Gerrit:
Goed... Iedereen kent vast wel de reclame van de NS met de slogan 'Ineens heb je het...' en ik heb het nu ook gevonden: ik ga duiven houden! Met die duiven ga ik op de markt hier in Zaltbommel staan en vertel iedereen dat het goed is voor je karma om ze voor 2 euro te kopen en vervolgens los te laten. Die beesten vliegen uit zichzelf weer naar huis, dus das makkelijk! :-) :-) :-) In plaats van 'duivenmelker' zou ik het dus eventueel ook een 'kringloop winkel' kunnen noemen... :-)
Maargoed, alle gekheid op een stokje: ik zal nooit meer klagen over het hectische verkeersbeeld hier in Nederland nadat ik jullie filmpje bekeken heb. Krijg nou niks, wat een drukte!
Nog steeds is het helemaal geweldig om jullie verslagen te lezen en de foto's en filmpjes te bekijken. Ik geniet in ieder geval met jullie mee!
-
23 Januari 2007 - 13:51
Dies & Johan:
Was ons vogeltje ook maar zo slim om gewoon in zn kooitje te blijven zitten. Maar nee, die wil er iedere keer uit, om vervolgens bijna het leven te laten door de katten en honden.
We zijn benieuwd naar jullie volgende avontuurverhaal..
Liefs
Dies & Johan -
23 Januari 2007 - 15:32
Mies:
LEUK om te zien en te lezen.. Heel veel geluk daar nog.. Geniet maar met volle teugen.. Dan doen wij dat hier ook (in het weekend) HIHI
Groeten Mies -
23 Januari 2007 - 18:04
Rob Embregts:
hallo reizigers. toevallig kwam ik op jullt site en ik moet zeggen wat leuk vooral die filmpjes zijn heel leuk gedaan, ikzelf heb ook al veel gezien van azie en laos is helemaal te gek. veel plezier en blijf filmen das van mooie waarde -
23 Januari 2007 - 22:06
Marianne Joziasse-Re:
Hallo Stefan en Renate
Wat een avontuur. Met genoegen volg ik jullie reis.Was vandaag bij Mark en Marion van Nunen. Wat is de wereld dan toch klein. Nou luitjes geniet er van. liefs -
24 Januari 2007 - 09:20
Linda:
Heej! Heb je toch wel geluk gehad dat je je rijbewijs gelijk terug kreeg!
Hopelijk gaan ze niet bellen want ik zal er weinig van verstaan ;)
Hier alles goed met de katjes ook, ze missen jullie wel hoor :)
Heel veel plezier en ik kijk uit naar je volgende bericht!
Liefs Linda, Joey en D'n herreman! -
24 Januari 2007 - 19:45
Het Is Mij...:
Heej liefies,
Heerlijk om jullie verhalen weer te lezen ;)
Afgelopen zondag hebben we bullendag gehad, zal zo foto's op damie's site zetten, kunnen jullie meegenieten! :D
veel liefs van ons... :P
Suus, niezie en Bart -
27 Januari 2007 - 11:14
Clemy:
lief lief reizigerspaar,
heerlijke verhalen weer om te lezen (wow mediteren bij de monniken, kippenteentjes zuigen,verkeer in hanoi) en mooie plaatjes om te kijken! heb even niet op jullie weblog kunnen kijken....het rijst groeide even te hard........voelde echter nog steeds de wierook uit Laos branden! blijf branden voor mij.....
veel groeten van nuts en mij. reis ze en geniet ze! clemy
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
