Happy New Year!!!

Hallo Allemaal,

Om te beginnen: allemaal een gezond, gelukkig en liefdevol 2007 gewenst! Bedankt voor al jullie goede wensen, lieve berichtjes en mailtjes!

31-12-2006
Na een paar dagen in het overvolle, drukke en smoggie Bangkok ga je echt verlangen naar rust en ruimte. Vandaar vandaag de boot en vervolgens de skytrain genomen richting Lumphini park. Dit is zeg maar de 'Bangkok variant' van Central Park. We hebben heerlijk ge-chilled, een reisplanning voor de komende week gemaakt en een hapje gegeten. Dit was dit keer zo 'spicy' dat we 2 flessen chang-bier (0,6 liter / 6,5%) in 10 minuten nodig hadden om het 'vuur te blussen'.

Dit bleef niet zonder gevolgen......Ik heb anderhalfuur K-O in het park gelegen, en Renate heeft vol 'verlangen' naar de voorbijkomende joggers gekeken tussen de toilet-gangen door.

Renate heeft de hardloop-kick echt te pakken. Zodra ze terug is gaat ze met Marion ;) trainen voor de 16 km.

Stel je het volgende voor: je loopt rond 18pm in een zeer druk stadspark; joggers, wandelaars, spelende kinderen. Of je loopt in de stationshal rond de klok van 8am. Opeens klinkt er een fluitje door de luidsprekers en iedereen staat ineens stokstil....het volkslied klinkt. Na een minuut of 2, na het wegsterven van de laatste klanken klinkt wederom een fluitje en iedereen vervolgt zijn weg.......prachtig(!) Iedere dag om 8am en 18pm is dit fenomeen te aanschouwen overal in Thailand.

Even terug in het guesthouse om een douche te nemen alvorens ons in het feestgedruis op Khoa San Road te storten. We hoorden van een Nederlander dat er 7 bommen waren ontploft in de stad. Even het ANP gecheckt en een mailtje naar huis gestuurd. Na wat kansberekening en statistische beschouwingen toch besloten de feestende massa in te duiken. Heel Khoa San Road was geinspecteerd en er waren volop militairen en politie aanwezig.

Op Khao San Road eerst in ons favorite open-lucht-straat-restaurantje gegeten en vervolgens in een soort open-lucht-kroeg onder muzikale begeleiding van een CCR achtige bluesband het nieuwe jaar ingeluid. Geen vuurwerk maar heliumballonnen kleurden de hemel.

01-01-2007
De wekker ging om 06.15 uur (geen sabbatical tijden, maar goed ;) omdat we de 08.30am trein richting Phitsanulok in de planning hadden (380km). Eenmaal bij het loket bleek de 8.30am trein volgeboekt. De volgende 2e klas mogelijkheid vertrok om 10.50 uur. Geen probleem.....(wat is 3 uur op een 11 weken durende reis ;)

Na 5 uur treinen, 2 spicy meals en een kop koffie kwamen we rond 16.00 uur aan in Phitsanulok, een middelgrote stad met zo'n 100.000 inwoners. In de trein hebben we Sabrina (Germany) ontmoet en afgesproken elkaar later te treffen op het station om samen te dineren.

Op aanwijzing van de Lonely Planet (onze reisbijbel) in 1 streep naar het 'Lithai guesthouse' gewandeld. Binnen nog geen 30 seconden hadden we de sleutel van kamer 209 (460 bath = 9 euro), schoon, netjes, prima.

's-avonds met Sabrina over de night-market geslenterd, gegeten en we zijn ge-eindigd in een bar. Vele uurtjes en chang-biertjes later het bed opgezocht.

02-01-2007
Wederom besloten om vroeg op de staan. Om 08.45 uur afgesproken met Sabrina. We hebben een toeristen-tram-sightseeing-tour gedaan door Phitsanulok. Nog even over een marktje geslenterd en toen de Tuk Tuk naar het busstation genomen. Op aanwijzing van de Lonely Planet (Lang leve de LP!) de bus richting Lom Sak (highway 12) genomen om ons bij Kilometerpaal 55 af te laten zetten om bij de Nam Tok Sakhunothayan waterval rond te hangen. Het bleek een uiterst relaxte plaats te zijn waar veel Thai zich amuseerden. Voor (20 bath = 40 eurocent) een tractor band gehuurd en heerlijk rondgedobberd (Tubing) en een rotsig rafting-parcourtje afgelegd. (Ik kijk nu al uit naar Vang Vieng in Laos waar ze Tubing tot levensstijl hebben verheven).

Van een Thai kreeg ik steeds whiskey, en een glas 'aanmaak limonade met ijs' (om het weg te spoelen) aangeboden. Hij kwam het me zelfs brengen terwijl ik in het water lag te dobberen (zie foto). Khawp Khun Krap! (dank-je-wel).

De Lonely Planet meldde dat het na 16.00 uur moeilijk zou worden 'to flag down a bus' dus we besloten rond 15.30 uur te kijken of we langs Highway 12 een bus zouden kunnen nemen. Nog voor we de snelweg hadden bereikt kregen we van een Duits-Thais gezin met een Pick-up Truck een lift in de goede richting aangeboden(!) Zo'n 10 kilometer voor Phitsanulok heeft de Thaise dame voor ons een Tuk Tuk geregeld om de reis te vervolgen.

Op de markt hier nog wat eten gescoord, een dutje gedaan, op een boot gedineerd samen met Sabrina en nu het dagboek bijwerken in een internet cafe.

---
In Phitsanulok zijn bijna geen 'falang' (buitenlanders). Dat maakt dat je toch een soort bezienswaardigheid bent. Talrijke glimlachen worden ons toegeworpen en dikwijls worden we giechelend begluurd.

Glimlachen is hier trouwens DE manier om allerlei emoties te uiten. De Thai wil ten alle tijden confrontaties en/of conflicten voorkomen, wil niet spreken over negatieve onderwerpen en wil voorkomen dat er gezichtsverlies wordt geleden. Dat is bijvoorbeeld de reden dat een Thai zal giechelen als je bijvoorbeeld struikelt. Hij wil ervoor zorgen dat je je niet ongemakkelijk voelt door bijvoorbeeld bezorgde aandacht......lachen is dan DE manier om je in je waarde te laten en je geen gezichtsverlies te laten leiden.

Ook de ober die vandaag per ongeluk het verkeerde gerecht serveerde moest vooral lachen.....toen we vroegen of het door ons bestelde gerecht dan wel zou komen, verscheen er een mengelijk van verbaasdheid en een glimlach op zijn gezicht.....' oh, u wilde het toch wel geserveerd hebben (?)' Typisch Thai-Style....en eigenlijk...eerlijk is eerlijk...dat groene curry gerecht in plaats van de groente die we hadden besteld was eigelijk ook best prima ;)
---

Morgen gaan we Sukhothai bezoeken. Een historische stad (40.000 inwoners) met veel UNESCO World Heritage bezienswaardigheden.

Overmorgen nemen we afscheid van Sabrina. Ze vliegt dan via Bangkok naar 1 van de zuidelijke eilanden. Wellicht blijven we nog een dagje hier in Philok maar waarschijnlijk pakken wij dan de bus naar Khon Kaen (+/- 300 km naar het oosten)

Tot slot de oplossing van het raadsel.
Alle antwoorden (a t/m d OF een combinatie van alle antwoorden is goed!!!!) Werkelijk waar.....;)

Aangezien Gerrit als enige een poging heeft gedaan dit ingewikkelde raadsel op te lossen wordt hij bij deze uitgeroepen tot winnaar! Over de uitslag kan niet worden gecorrespondeerd. De prijswinnaar is via E-mail op de hoogte gesteld en eeuwige roem valt hem ten deel!

Op de foto's wat straatbeelden van Phitsanulok, het 'tubing' bij Nam Tok Sakhunothayan en Sabrina.

31-12-2006
Marjolijn en Sarah

Bommen in de stad op jullie dag (!)
Maar vooral (veel) en lekker gegeten. We hebben een fles Chang op jullie gedronken.
De rugzakken zijn echt perfect!
We love you ;)

01-01-2007
Arie en Petra

Een bas-solo klonk over Khoa San Road tijdens de jaarwisseling. Bassist gezien met een linkshandige bas maar dan wel z'n G snaar boven en z'n E snaar beneden (?)

02-01-2007
Larisa en Martijn

Martijn, we zijn al een week lang aan het blussen.....chili-pepers worden hier per kilo verkocht! Larisa, Renate heeft een politiepaard de groeten van je gedaan ;)

Groetjes en tot snel!

Stefan en Renate